حسین رحمت واسعه

تعدادی از نوجوانان یزد خیمه ای زده بودند عزاداری کنند. پول نداشتند آقا دعوت کنند شام بدهند. آمدند پیش یکی از تجار یزد.

گفتند: ما می خواهیم عزاداری کنیم پول نداریم. تاجر گفت: این دسته چک من. هر چه می خواهید بنویسید. کم ننویسید. باید مجلستان آبرومند باشد

اینها یک مبلغ بالایی نوشتند. دلشان می تپید که حاج آقا امضا می کند یا نه. حاج آقا وقتی خواست امضا کند دستش را گذاشت روی مبلغ چک تا نبیند چقدر است و امضا کرد. ایشان بعد از چند وقت مرد. خوابش را دیدند. پرسیدند آنجا چه خبر؟ با تو چه کردند؟ گفت نمی دانم. پرونده من را دادند دست امام حسین. آقا رویش را برگرداند و امضا کرد.

حاج غلامرضا سازگار

نماز خربزه ای

🔻مدتی قبل قضیه ای را مطالعه کردم که عنوانش این بود «نماز خربزه ای». جالب بود. 

🔹از قول یکی از سادات ایرانی نوشته بود که در سفری که مکه رفته بودم؛ یک روز صبح قبل از ورودم به مسجد الحرام یک خطری برایم پیش آمد که باید مرده بودم ولی محسوس بود که خداوند مرا در آن خطر نجات داد. بعد از آن قضیه آمدم وارد مسجد الحرام بشوم دیدم یک عربی خربزه چیده است، درشتها را یک طرف و کوچکترها را طرف دیگر چیده است و دارد می فروشد.

پرسیدم: قیمت آن چه قدر است؟ گفت: اینها این قیمت و آنها آن قیمت. با خودم گفتم الان که نمی توانم بخرم. بروم مسجدالحرام نماز بخوانم و در برگشتن می آیم و جدا می کنم و می خرم. رفتم نماز ایستادم، در تمام نماز در این فکر بودم که موقع برگشت چند تا خربزه بخرم؟ بزرگترها را بخرم یا کوچکترها را ؟ و ...  نمازم تمام شد، سلام دادم و دعا خواندم. 

در موقع خروج از مسجد الحرام با یک آقائی برخورد کردم ؛ سلام کردند جواب دادم، گفتند: «آن خدائی که امروز قبل از ورود به مسجدالحرام تو را از مرگ حتمی نجات داد آیا سزاوار است که الان در مسجدالحرام برایش نماز خربزهای بخوانی؟!» بعد سرش را پائین انداخت و رفت. مدتی به فکر رفتم بعدا هر کاری کردم او را پیدا کنم دیگر نتوانستم.

‌ 

┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈

حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

همه ی دخترانش مجرد!

بین ۱۹تا۳۷ دختر امام هفتم (به حسب اختلاف نقل) چرا یکی ازدواج نکرد؟!

اصلا این همه دختر چرا؟!

باورت می شود گاه حفظ نسل بزرگترین تکلیف باشد؟!

وقتی سیاست عباسی، "نسل کشی" از علویان است هیچ کاری مهمتر از بقاء نسل فاطمه(س) و علی(ع) نیست.

باورت می شود #نوار_غزه را تاکنون عمل به همین تکلیف، اسرائیل نکرده است؟!

باورش سخت نیست در اوج اختناق و خفقانی این چنین -که پدر انقلابی خانواده اغلب در زندان یا تبعید یا متواری است- ، کسی جرأت پیوند با خانواده او نکند و همه دخترانش مجرد بمانند!

تو باشی اینان را "نسل سوخته" می نامی اما برفراز تاریخ آنها را "نسل ساخته" می بینی.

دختر وقتی تربیتش الهی بود چه در حجاز بدوی، چه در بغداد رؤیایی، چه با ازدواجش چه با تجردش، #کوثر خواهد بود. مهم آن است که دختر، "معصومه" (=پاکیزه ومصون از آلودگی های زمانه) باشد.

پ.ن: درک معماهای زندگی اهلبیت(ع) بدون فهمیدن رسالت و تکلیف تاریخی آنان میسر نیست و

کار خوبان را قیاس از خود مگیر!

محسن قنبریان

ذکر یونسیه و سجده طولانی

بزرگان این‌قدر ذکر یونسیّه را میگفتند که یکباره خاک میشدند. آیت‌اللّه بهجت درباره‌ی استادشان مرحوم کمپانی میگفتند: «ایشان وقتی به سجده میرفتند، دیگر زن و بچّه‌ی ایشان از برخاستنشان ناامید میشدند؛ لذا پارچه ای روی ایشان می انداختند و ایشان تا صبح در سجده بودند.» 

بعد از رحلت مرحوم ملا حسین‌قلی همدانی از خانواده‌ی ایشان پرسیدند: «ایشان را چطور یافتید؟» خانواده شان گفته بودند: «یک عمر در سجده بود، ما آنچه از ایشان دیدیم دوام سجده بود.»

شیخ جعفر ناصری

سه خطر برای امت اسلام

قالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ثَلَاثَةٌ أَخَافُهُنَّ عَلَى أُمَّتِی الضَّلَالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ وَ مَضَلَّاتُ الْفِتَنِ وَ شَهْوَةُ الْفَرْجِ وَ الْبَطْن.

پیامبر اسلام(ص) فرمود:

در مورد امتم از سه چیز می ترسم:

 گمراهی پس از معرفت؛

 فتنه‌های گمراه کننده

شهوت جنسی و شهوت شکم.

امالی شیخ مفید

معنای زیارت خداوند از امام حسین

خداوند به زیارت ابی عبدالله الحسین می آید«وَ اللَّهُ یَزُورُهُ فِی کُلِّ لَیْلَةِ جُمُعَةٍ یَهْبِطُ مَعَ الْمَلَائِکَةِ إِلَیْهِ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ الْأَوْصِیَاءُ وَ مُحَمَّدٌ أَفْضَلُ الْأَنْبِیَاءِ وَ نَحْنُ أَفْضَلُ الْأَوْصِیَا» خداوند که جسمانی و مادی نیست، خداوند می آید یعنی تمام تجلیات توحیدی آنجا رخ می دهد، یعنی آن معانی والای توحیدی را آنجا ارائه می کند و همه انبیاء و اولیاء از آنجا ارتزاق می یابند.

حجه الاسلام فروغی

پاداش دعایی که مستجاب نشده

بسیج

مقام معظم رهبری فرمودند: بسیج برای جوانان شور آفرین، برای دوستان امید آفرین و برای دشمنان بیم آفرین می باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

کُلُّ أَمْرٍ ذِی بَالٍ لَمْ یُذْکَرْ «بِسْمِ اللَّهِ» فِیهِ فَهُوَ أَبْتَرُ.

در مجالس صدوق  بسندش تا على علیه السّلام که هر که بر خوراک نام خدا برد از آن نعمت هرگز بازپرس نشود.

 

عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ سَأَلْتُ الرِّضَا عَلِیَّ بْنَ مُوسَى ع عَنْ بِسْمِ اللَّهِ قَالَ مَعْنَى قَوْلِ الْقَائِلِ بِسْمِ اللَّهِ أَیْ أَسِمُ عَلَى نَفْسِی سِمَةً مِنْ سِمَاتِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هِیَ الْعِبَادَةُ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ مَا السِّمَةُ فَقَالَ الْعَلَامَة

 عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- بِسْمِ اللَّهِ‏الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَقَالَ اللَّهُ هُوَ الَّذِی یَتَأَلَّهُ إِلَیْهِ عِنْدَ الْحَوَائِجِ وَ الشَّدَائِدِ کُلُّ مَخْلُوقٍ عِنْدَ انْقِطَاعِ الرَّجَاءِ مِنْ کُلِّ مَنْ هُوَ دُونَهُ وَ تَقَطُّعِ الْأَسْبَابِ مِنْ جَمِیعِ مَا سِوَاهُ یَقُولُ بِسْمِ اللَّهِ أَیْ أَسْتَعِینُ عَلَى أُمُورِی کُلِّهَا بِاللَّهِ الَّذِی لَا تَحِقُّ الْعِبَادَةُ إِلَّا لَهُ الْمُغِیثِ إِذَا اسْتُغِیثَ وَ الْمُجِیبِ إِذَا دُعِی‏

سکونى به نقل از امام صادق علیه السّلام، و آن حضرت از پدران بزرگوارش از على علیه السّلام‏روایت کرده‏اند که فرمود: هر کس به هنگام عریان شدن- براى بول یا انجام کار دیگر- بسم اللَّه را بر زبان خود جارى سازد، شیطان چشمش را بر هم مى‏نهد تا او از آن کار فارغ شود.

ثواب ذکر خدا به هنگام وضو

 بو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است: اگر کسى در حال وضو نام خدا را بر زبان آرد، تمام بدن او پاک و مطهّر مى‏شود، و وضوى او تا وضوى بعدى، کفّاره گناهانى است که او (در این فاصله زمانى) انجام داده است؛ و کسى که به هنگام وضو، نام خدا را بر زبان جارى نسازد، تنها قسمتى از بدن او که آب وضو به آن مى‏رسد پاک مى‏شود. 

عبد اللَّه بن مسکان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است: کسى که در هنگام وضو خدا را یاد کند همانند آن است که غسل کرده باشد

 ابو سعید خدرى از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم روایت کرده است که فرمود: کسى که به هنگام بیرون رفتن از خانه‏اش «بسم اللَّه» بگوید، آن دو فرشته (اى که نگهبان اویند) گویند: هدایت شدى؛ و اگر «لا حول و لا قوة الّا باللَّه» بگوید، آن دو مى‏گویند: حفظ شدى؛ و اگر «تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ» بگوید، آن دو گویند: کفایت شدى؛ پس شیطان مى‏گوید: من چگونه مى‏توانم بر بنده‏اى که مورد هدایت و حفظ (خداوند) قرار گرفته و خداوند امور (زندگانى) او را کفایت کرده است، غلبه کنم (و او را بفریبم).

محمد بن سنان گوید: حضرت رضا (ع) فرمود: بسم اللَّه الرحمن الرحیم نزدیک‏تر است به اسم اعظم خداوند از سیاهى چشم به سپیدى آن، سپس فرمود: پدرم هر گاه میخواست از منزل بیرون شود میفرمود:

 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ خرجت بحول اللَّه و قوته لا بحولى و قوتى بل بحولک و قوتک یا رب متعرضا به لرزقک، فإننی به فی عافیة»